دلم تنگ ِ غروب است
براي بي تو بودن بهانه دارم
به اندازه ي تمام ِ ذرات
تمام ذرات ِ خورشيد ِ بي رمق ِ غروب
با غروب ِ خورشيد من نيز مردم
کسي آفتاب گردان ِ سر به زير دوست ندارد
فردا روز گردنم را براي ِ نگاه ِ به تو مي زنند
و تو با خود مي گويي
روز ديگر شيدايي ديگر