سلام يكي از نامهاي زيباي خداست!

مي نشينم زير ِ نور آفتاب و حساب مي كنم!

?+ تمام احساسم =؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

2+قلبم=؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

1000 + تمام ِ عشقم=؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

100000000000000000+ دوستي و آرزوهايم=؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ولي اين كه نشد حساب!!! چرا در محاسباتم نميگنجد؟ چرا نميتوانم؟

از نو شروع مي كنم. اينبار چرتكه مي اندازم!!! يك... دو... سه ...چهار...

آه...نميشود! حساب نميشود!!!!!! دوستيها ، احساس و آرزوهايم به حساب نمي آيد! انگار بي حساب

دوستش ميدارم، آخر مي داني او خود نيز گفت و قسم ياد کردكه دوستم ميدارد،پس من نيز دل مي بندم

روزها گذشت، ثانيه ها، ساعتها، لحظه ها ، ماهها گذشت،ديگر دقايق آن رنگها را ندارد! آن رنگهاي زيبا و

آن سخنان ِ قشنگ!!! ــــــــــــــ فاصله ـــــــــــــــ فاصله ـــــــــــــــ فاصله!!!!!!!

گوشه اي چمباتمه ميزنم چرتكه اي به دست ميگيرم و حساب ميكنم:

چه عددي منهاي از دست دادنهايم؟؟؟؟؟ جوابي به دست نمي آورم!!! ----- آنجا که دوست ميداشتم و

او دوست ميداشت به بي نهايت رسيدم، الان نمي دانم چرا جوابي حاصل نمي شود!!! نکند باز بي

نهايت است!!! نکند از دست رفته هايم هم بي نهايت باشد!!! پس چرا هرچه محاسبه

ميكنم ، جوابي نميگيرم؟؟!!!

راستي! اصلا احساس و عاطفه و دوستي و آرزو را چكار با محاسبه و چرتكه انداختن و حساب وكتاب؟؟؟

نه آرزوهايم و نه از دست داده هايم را نمي توانم با حساب به دست آورم!!!هر دو بي نهايت است!!! پس

خدانکند از دست دهي داشته هايت را براي کسي که سالها بعد تو را انکار کند!!!خدا نکند آرزوهاي

زيبايت را با او قسمت کني و روزي بفهمي او اصلا نميشنيده!!! خدا نکند اشک بريزي و روزي بفهمي او

اصلا نمي ديده! خدا نکند عشقت را فدا کني و روزي بفهمي او اصلا نمي دانسته عشق چيست!!!

کاش تو خودت باشي ، و من خود! و خدا خود . همه خود! کاش گل ِ اشکي وا ميشد امشب!