سلام
غزل زيبايي خوندم ازتون و خيلي به دلم نشست به خاطر همين چند بيتي به ذهنم رسيد كه مي نويسم واستون
مي دونم ( تكيه بر جاي بزرگان نتوان زد به گزاف) و همينطور مي دونم كه شعرم ايراد داره و به زيبايي غزل شما نيست اما خواستم در اين حس قشنگ همراه باشم .
اميدوارم جسارت منو ببخشيد.
گفتي كه صبر، صبر هم افاقه نكرد شايد هجاي حوصله بايد عوض شود
لرزيدم از صداي تو ، آوار شد دلم شايد نهيب زلزله بايد عوض شود
هر بيت از اين غزل كه خوانده اي دلم گرفت اينجا نواي چلچله بايد عوض شود
قلمت نويسا شاعر
