سلام عليکم...تا حالا هيچوقت اينجور بهش نگاه نکرده بودم...يکي سخنوران معروف ميگفت در مورد اين حديث که ميفرمايد مومن آيينه ي مومن است تعداد زيادي تشبيه پيدا کرده بودم مثلن:مومن جلو چشات عيبت رو ميگه نه پشت سرت..مومن وقتي حرفي بهت ميزنه اگه تيکه تيکه اش کني و يه تکه اش رو بردار ي باز هم اون حرفو بهت ميزنه و چندين مورد ديگه ...و با اين حساب پيش خودم فکر کردم که تمام اين روايت و وحديث رو موشکافي کردمو و معناي واقعيش رو کشف کردم .روزي با يکي از علما مطرحش کردم و ايشون لبخند زد و فرمود شايد منظورش اين باشه:اينجا مومن اولي يعني انسان با ايمان و مومن دومي يعني خداوند(مومن يکي از صفات خداوند است) ...پس انسان مومن آيينه ي صفات جمال الهي است!!!