به من تکیه کن

عزیز من ، به من تکیه کن ، من تمام هستی ام را دامنی میکنم تا تو سرت را بر آن بنهی
تمام روحم را آغوشی می سازم تا تو در آن از هراس بیاسایی
تمام نیرویی را که در دوست داشتن دارم دستی می کنم تا چهره و گیسویت را نوازش کند
تمام بودن خود را زانویی میکنم تا بر آن بخواب روی
خود را ، تمام خود را به تو می سپارم تا هرچه بخواهی از آن بیاشامی ، از آن برگیری ، هرچه بخواهی از آن بسازی
هرگونه بخواهی باشم.
(بخشی از سمفونی استقبال از ارولی اثر شاندل)