ستاره های گمشده
ای ارتفاع ، پای مرا نردبان بده
از بال خود به شاخه ی من آشیان بده
دست مرا بگیر و امشب یکی یکی
جای ستاره های گمشده ات را نشان بده
چیزی برای بال و پرم در نظر بگیر
از پشت قاب عکس کمی آسمان بده
حبل المتین عشق بدستم نمیرسد
از آن رگ بریده به من ریسمان بده
یا برخلاف مانده تنت زیر آفتاب
یک تکه از بهشت به من سایبان بده
امشب به احترام تمام فرشتگان
راهی به من برای پریدن نشان بده
حالا که رفته ای ، از آن سوی ابرها
یک دست تیر خورده برایم تکان بده
شعر از امید
کلمات کلیدی :
